Retencja gruntowa to pojęcie z zakresu hydrogeologii, oznacza zdolność gleby do zatrzymywania (retencji) wody opadowej. Wilgotna gleba jest naturalnym środowiskiem rozwoju roślin. Woda zachowana (retencjonowana) w gruncie migruje także do głębszych warstw podziemnych, z czasem migruje do wód głębinowych.
Największymi wrogami retencji gruntowej jest spływ powierzchniowy i parowanie. Poprawę stopnia retencji można uzyskać zarówno ograniczając parowanie z gruntu jak i ograniczając swobodny spływ wody (siatki przeciwerozyjne, zadarnienie, orka w poprzek stoku, etc.)
Poprawa retencji gruntowej może zostać osiągnięta także poprzez zmianę chłonności gleby za pomocą bentonitów.