geowłóknina filtracyjna

Polipropylenowa geowłóknina filtracyjna

Polipropylenowa geowłóknina filtracyjna to rodzaj materiału stosowanego w inżynierii lądowej, w celu ochrony gruntów przed erozją oraz jako filtr oddzielający warstwy gruntowe o różnej ziarnistości. Geowłókniny filtracyjne wykonane są z włókien polipropylenowych, które są splecione w sposób zapewniający wysoką przepuszczalność wody, jednocześnie zatrzymującą ziemię i drobne cząstki.

Typowe polipropylenowe geowłókniny filtracyjne to Geowłóknina Drefon S-120 czy Geowłóknina Typar SF-27

Polipropylenowa geowłóknina filtracyjna jest stosowana w wielu projektach budowlanych, takich jak budowa dróg, mostów, zbiorników retencyjnych, tuneli, a także w budownictwie wodno-ściekowym. Jej główne zadania to:

  • Ochrona przed erozją: geowłóknina filtracyjna zapobiega erozji gruntu poprzez oddzielanie warstw gruntowych o różnej ziarnistości, zapobiegając w ten sposób mieszaniu się i przesuwaniu warstw.
  • Filtracja: dzięki swojej strukturze, geowłóknina filtracyjna działa jako filtr, zatrzymując drobne cząstki i oddzielając je od wody.
  • Redukcja zjawiska osiadania: geowłóknina filtracyjna zapobiega osiadaniu i zapadaniu się gruntu, co ma szczególne znaczenie w przypadku miękkich gruntów.

Polipropylenowa geowłóknina filtracyjna charakteryzuje się wysoką odpornością na działanie czynników atmosferycznych, promieniowanie UV, chemikaliów oraz korozję. Jest to materiał łatwy w obróbce, co ułatwia jego montaż i instalację. W zależności od rodzaju i zastosowania, dostępne są różne rodzaje geowłóknin filtracyjnych, o różnej grubości, przepuszczalności, wytrzymałości na rozciąganie i inne parametry techniczne, które należy dobrać do konkretnej aplikacji.